Ε. Παρασύρη: Η εγκατάλειψη ζώου είναι ηθικό και ποινικό αδίκημα

Η Ευτυχία Παρασύρη εστιάζει το ενδιαφέρον της στο τεράστιο πρόβλημα της εγκατάλειψης ζώων και επισημαίνει ότι αλλάζει η νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας…

Τις τελευταίες μέρες, εξαιτίας των πυρκαγιών, γινόμαστε μάρτυρες ενός θλιβερού γεγονότος, εκείνου της εγκατάλειψης ζώων δεσποζόμενων αλλά και αδέσποτων, όπως δυστυχώς είδαμε την Δευτέρα 17/07 στον Κουβαρά Αττικής, όπου τυλίχθηκε στις φλόγες η φάρμα αδέσποτων ζώων «Fazoo», με τραγικό απολογισμό 65 τετράποδες ψυχές. Πυροσβέστες, διασώστες, εθελοντές ακόμη και δημοσιογράφοι, που δρουν στα πεδία των πυρκαγιών, ανακαλύπτουν  καθημερινά εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες τους κατοικίδια και δεμένα με αλυσίδες, καταδικασμένα σε θάνατο στην κυριολεξία, αφού από μόνα τους δεν μπορούν να ξεφύγουν  από τις φωτιές.

Τεράστιο είναι το πρόβλημα των αδέσποτων και εγκαταλελειμμένων ζώων στην Ελλάδα, τα οποία ανέρχονται στα 3 εκατομμύρια με τον αριθμό να καλπάζει στα 4. Γιατί όμως παρατηρούμε τα νούμερα να αυξάνονται, ενώ την ίδια στιγμή αυξάνεται και το ενδιαφέρον για την διάσωση αυτών των ζώων, αλλά και η νομική κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους, παράλληλα με την διείσδυση της φιλοζωικής κουλτούρας στην Ελλάδα;

Ο ζωολόγος και υποψήφιος διδάκτωρ του τμήματος ζωολογίας του ΑΠΘ, Θεόδωρος Κομνηνός, επισημαίνει πως ο Έλληνας με τα ζώα δεν είχε ούτε θα έχει καμία πνευματική κουλτούρα. Βέβαια, αυτή η επισήμανση δεν αφορά όλους τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων, αλλά ένα μεγάλο μέρος τους. Σαφέστερα, πολλοί από τους παραπάνω, θεωρούν τα κατοικίδια τους αναλώσιμα και αδιαφορούν για την ανάπτυξη μιας υγιούς σχέσης συντροφικότητας μαζί τους και αυτός είναι ο λόγος που δεν αναπτύσσουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με αυτά και με ευκολία τα εγκαταλείπουν ή και τα κακομεταχειρίζονται.

Στην ουσία, ο κατόπιν εορτής φιλόζωος δεν έχει αισθητήρια ενσυναίσθησης όσον αφορά την ζωή ενός ζώου, του ίδιου του του κατοικίδιου και το αντιμετωπίζει ωφελιμιστικά για διάφορους λόγους και όταν δεν του είναι χρήσιμο τότε το εγκαταλείπει. Η ατομοκεντρική σύγχρονη κοινωνία, που έχει ως πρωταρχικό της στόχο την άνευ ουσίας προβολή, θέτει σε δεύτερη μοίρα την ποιότητα ζωής των ζώων, τα οποία την μια μέρα ο ιδιοκτήτης τους τα φωτογραφίζει στο διαδίκτυο, θέλοντας να δείξει το ποσό φιλόζωος είναι και την επόμενη μέρα τα εγκαταλείπει.

Απορία μου προξενεί το πώς κάποιος μπορεί να βασανίσει μια ψυχή, η οποία  θέλει να χαρίζει χαρά και συντροφικότητα στον ίδιο. Πώς κάποιος απαντά στην ανιδιοτελή αγάπη ενός ζώου με τόση βαναυσότητα  και αναισθησία; Η αδιαφορία μέρους ιδιοκτητών για τα κατοικίδια τους, διαφαίνεται  και στην μην τήρηση του νομοθετικού πλαισίου αλλά και των αυτονόητων δικαιωμάτων των ζωών, από τις καθημερινές καταγγελίες για κακοποίηση και άθλιο επίπεδο διαβίωσης, μέχρι το χαμηλό ποσοστό τοποθέτηση μικροτσίπ στα κατοικίδια.

Σχετικά με την προστασία των ζώων, δεσποζόμενων και αδέσποτων, γίνονται σταθερά βήματα αλλαγής στην νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας. Η αντίληψη ότι το ζώο είναι ένα άψυχο αντικείμενο, αντικαθίσταται από την αντίληψη της ισότητας ζώων και ανθρώπων και του σεβασμού σε κάθε ύπαρξη πάνω στην γη.

Τα ζώα είναι φίλοι μας και τους φίλους μας δεν τους εγκαταλείπουμε ό,τι και αν συμβεί. Άλλωστε, η περισσότερη αγάπη που έχει δει κανείς, βρίσκεται στο βλέμμα ενός σκύλου.